Mimo popularności laptopów w wielu biurach i firmach używane są komputery stacjonarne, bo to one zapewniają największą wydajność i elastyczność.

Niewątpliwie liderem są standardowe obudowy Mini Tower, ale w ostatnim czasie trend miniaturyzacji odbywa coraz większą rolę i coraz większą popularność zdobywają komputery w obudowach Small Form Factor, Slim czy All in One.

Seria komputerów Tiny były pierwszymi na rynku komputerami stacjonarnymi w małym formacie 1L. Firma Lenovo polepszyła zwartą konstrukcję, aby stworzyć komputer stacjonarny All-in-One, który będzie łatwy w montażu i zapewni lepsze zabezpieczenia. TIO czyli Tiny-in-One to 23-calowy monitor z wbudowaną obudową na komputer Tiny oraz zewnętrzny napęd optyczny (ODD), które są zabezpieczone gniazdem Kenington dzięki czemu pozostaną bezpieczne nawet w przypadku przecięcia kabla.

Po wykorzystaniu specjalnego monitora Lenovo ThinkVision komputer może być „dokowany” w jego obudowie. W ten sposób dwa urządzenia – komputer i monitor – stają się jednym samodzielnym urządzeniem, zmniejszając tym samym ilość potrzebnego miejsca i liczbę używanych kabli. Całość jest świetnie przemyślana i wykonana.

Więcej informacji na temat Lenovo Tiny in One.

Jesteś inżynierem, grafikiem, architektem, finansistą? Szukasz komputera, który spełni twoje wysokie wymagania? Podpowiemy ci, na co zwrócić uwagę, wybierając sprzęt do pracy. Musi być tak samo profesjonalny i niezawodny jak i ty. Najlepszym rozwiązaniem są stacje robocze.

Wielu użytkowników myli stacje robocze z biznesowymi modelami notebooków i komputerów. Obie grupy sprzętu jednak dość istotnie różnią się od siebie – zarówno pod względem ceny, możliwości, zastosowań, jak i użytych do ich budowy komponentów. Przyjrzyjmy się zatem, czym jest owa tajemnicza stacja robocza, jak ją wybrać i do czego można ją wykorzystać?

Stacja robocza to przede wszystkim bardzo wydajny komputer stacjonarny lub przenośny, który został zaprojektowany pod kątem określonych, profesjonalnych zastosowań. Zarówno w wypadku mobilnych, jak i stacjonarnych stacji roboczych, wyróżnić można kilka podstawowych grup sprzętu, które nadają się do zakwalifikowania jako stacje robocze. Najważniejsze z nich to stacje przeznaczone do zastosowań graficznych, inżynierskich i obliczeniowych.

Każda z tych trzech grup sprzętu będzie się nieco różniła swoją konstrukcją i zastosowanymi do jej budowy komponentami. Inne są bowiem potrzeby grafika pracującego z programami, takimi jak 3ds Max, Maya 3D, InDesign lub Photoshop, inżyniera korzystającego na co dzień z programów CAD/CAM, a jeszcze inne naukowców zajmujących się symulacjami zjawisk chemicznych, analizą statystyczną czy modelowaniem zjawisk fizycznych. Jednak nawet w wypadku tych trzech grup profesjonalistów mobilna lub stacjonarna stacja robocza będzie miała wiele wspólnych cech.

Na jakie parametry zwrócić uwagę, wybierając stację roboczą stacjonarną lub mobilną?

1. Procesor: płynność pracy z wieloma aplikacjami

Znacznie bardziej wydajne procesory takie jak Intel® Xeon® z 4-, 6-, 8-, 10-, 12-, 14-, 18-rdze-niami. Pozwalają one korzystać z najbardziej wymagającego oprogramowania. Część stacji roboczych to urządzenia korzystające z architektu-ry dwuprocesorowej.

2. Pamięć RAM: nie tylko wydajność, ale także wbudowany mechanizm korekcji błędów

Pamięć RAM z korekcją błędów ECC. Zapewnia ona większą stabilność działania systemu niż zwy-kłe pamięci non-ECC. Architektura najwydajniej-szych stacji roboczych pozwala korzystać nawet z 1 TB pamięci operacyjnej.

3. Karta graficzna: jakość komponentów, trwałość, niezawodność, dłuższy cykl życia, przystosowanie do pracy z nowoczesnymi aplikacjami

Wykorzystanie profesjonalnych kart graficznych z rodziny NVIDIA® Quadro® lub AMD FirePro™. Profesjonalne karty graficzne znacznie lepiej sprawdzają się podczas pracy z profesjonalnymi aplikacjami graficznymi i oprogramowaniem CAD, co potwierdzają stosowne certyfikaty. Pozwalają one też na jednoczesne prowadzenie operacji gra-ficznych w kilku oknach.

4. Matryca: do wymagających i mniej wymagających prac graficznych lub projektów inżynierskich

5. Obudowa: wielkość, wzornictwo, poziom hałasu podczas pracy, a także możliwość rozbudowy

Wyciszone obudowy zapewniające wysoki kom-fort podczas wielogodzinnej pracy wyposażone w zasilacze o bardzo dużej sprawności.

6. Rozmiar i waga: wzmocnienia obudowy, stopień mobilności

7. Pamięć masowa: pojemność, bezpieczeństwo, szybkość zapisu i odczytu danych

Możliwość instalacji większej liczby dysków twar-dych nawet do 14, pracujących w macierzy RAID 0, 1, 5, 10.

8. Certyfikaty kompatybilności

Certyfikaty ISV. Stacje robocze są certyfikowane przez niezależnych producentów oprogramowa-nia. Dzięki temu użytkownik ma pewność, że stacja robocza, która przeszła testy, jest w pełni kompa-tybilna z profesjonalnym oprogramowaniem.

Wybór stacji roboczej

Podstawowe pytanie, na jakie należy sobie odpowiedzieć, wybierając stację roboczą jest takie: czy  potrzebujemy stacji mobilnej czy stacjonarnej. Mobilna daje nam możliwość pracy zarówno w domu, u klienta, jak i w biurze, a okazjonalnie (ze względu na spory ciężar, wymiary) w podróży. Stacjonarna stacja robocza zawsze wyposażona będzie w lepsze i dużo bardziej wydajne kompo-nenty, które w razie potrzeby można zawsze za-stąpić nowszymi podzespołami lub rozbudować ją o nowe komponenty, np. dodając drugi procesor czy drugą kartę graficzną.

Całkiem sporą grupę ciekawych stacji roboczych, zarówno w wersji stacjonarnej, jak i mobilnej, znajdziemy w ofercie firmy Lenovo. Najwydajniejsza z nich, charakteryzująca się modułową konstrukcją, to stacjonarna stacja robocza ThinkStation P900. Na dwuprocesorowej płycie głównej, obsługującej procesory Intel® Xeon® E5 i aż 1 TB pamięci RAM DDR4, znajduje się 8 złączy PCIe oraz 4 pełne złącza PCI-Express ×16, które pozwalają w dowol-ny sposób skonfigurować stację i zamontować w niej maksymalnie do czterech kart graficznych. ThinkStation P900 obsługuje też łącznie do 14 dys-ków. Możliwy jest również montaż napędów SSD z interfejsem M.2. Co ciekawe, stacja P900 obsłu-guje także najnowszą technologię SAS 12 GB/s.

Kolejną, ciekawą stacją roboczą Lenovo, która do-stępna jest w wersji jedno- i dwuprocesorowej (ukła-dy Xeon E5), jest ThinkStation P700. Znajdziemy w niej 3 pełne złącza PCI-Express ×16 oraz 6 gniazd PCIe. W obudowie znaleźć się może do 12 dysków, w tym dwa napędy M.2 PCIe SSD. ThinkStation P700 działa z maksymalnie 12 modułami pamięci DIMM DDR4. Z kolei model ThinkStation P500 wy-stępuje jedynie w wersji jednoprocesorowej (Intel® Xeon® E5) i pozwala na podłączenie do 11 napędów (8 wewnętrznych, 2 zewnętrzne i dwa M.2).

Warto też zwrócić uwagę na dwie inne, jednopro-cesorowe stacjonarne stacje robocze zaliczane do tzw. kategorii Entry-level – ThinkStation P310 Tower i ThinkStation P310 SFF. W obu wypad-kach w stacji roboczej znaleźć się może procesor najnowszej generacji Intel® Xeon® E3 v5. Dostępne są też ich tańsze wersje z jednostkami centralnymi Intel® Core™  i7. Stacje pozwalają na montaż do 4 (model P310 Tower) lub 3 (model P310 SFF) dys-ków twardych, które mogą pracować w macierzy RAID 0, 1, 5, 10 (P310 SFF RAID 0, 1, 5). Stacje po-zwalają na montaż dwóch kart graficznych. Model ThinkStation P310 SFF, jak można się domyślić, zamknięty został w niewielkiej, zgrabnej obudowie typu Small Form Factor o wymiarach zaledwie 110×390×340 mm.

Zaglądając do cenników producentów, mających w swojej ofercie profesjonalne stacje robocze, np. takich jak Lenovo, widzimy, że cena tego sprzętu nierzadko przekracza 10 tys. złotych.

W ofercie wielu firm dostępne są również modele stacji roboczych, za które zapłacić trzeba tyle, co za średniej klasy samochód. Dla zwykłego użytkow-nika kwota ta może wydawać się astronomiczna. A tym bardziej, że wydajny komputer do gier kosz-tuje zazwyczaj nie więcej niż kilka tysięcy złotych, a ceny zaawansowanego sprzętu biznesowego, w tym ultramobilnych notebooków, zwykle nie przekraczają 4–6 tys. złotych.

Tak wysokie ceny stacji roboczych związane są z ich budową. Wystarczy uświadomić sobie fakt, że dla zwykłego komputera 32 GB pamięci RAM to obecnie górna granica pojemności, jaką się w nich standardowo montuje. Tymczasem dla stacji robo-czej 512 GB RAM to często spotykana pojemność.

W przypadku stacji roboczych inny jest także poziom usług serwisowych. Stacje robocze wspo-mnianej firmy Lenovo objęte są trzyletnim okresem gwarancyjnym, a naprawy realizowane są na miej-scu u klienta. Takie wsparcie jest bardzo ważne, ponieważ kilkudniowy przestój stacji roboczej, podczas realizacji kluczowego zlecenia, może wią-zać się z ogromnymi stratami finansowymi. Dlate-go też do budowy stacji roboczych wykorzystuje się najwyższej jakości niezawodne komponenty, co też sporo kosztuje. Ponadto, stacje robocze są przez producentów wielokrotnie sprawdzane, a także testowane i certyfikowane przez niezależ-nych dostawców oprogramowania – certyfikaty ISV (Independent Software Vendor).

Podstawowym elementem wyróżniającym stację roboczą jest użyty do jej budowy procesor. W stacjach roboczych stosuje się przede wszystkim 4-, 6-, 8-, 10-, 12-, 14- lub 18-rdzeniowe układy z serii Intel Xeon. Zapewniają one płynną, jednoczesną pracę z wieloma, na-wet najbardziej wymagającymi aplikacjami. 18-rdzeniowy Intel Xeon jest w stanie na raz obsłużyć 36 wątków. Mało tego, wiele stacji roboczych to systemy dwuprocesorowe. W stacjach roboczych spotkać też można układy z serii Intel® Core™ i7, ale tego typu maszyny wykorzystuje się do mniej wymagających zadań, podczas gdy w wypadku zwykłych komputerów, układy te napędzają najsilniejsze maszyny.

Drugą istotną różnicą jest pamięć RAM, i nie chodzi tu wcale o wspominaną przed chwilą pojemność. W stacjach robo-czych korzysta się bowiem z pamięci ECC (Error Correction Code), w których zaimplementowano mechanizmy korekcji błędów. Moduł ECC automatycznie wykrywa i koryguje błędy pojedynczych bitów, dzięki czemu praca podsystemu pamięci jest wyjątkowo niezawodna i użytkownik nie musi się martwić o to, że wielomiesięczne obliczenia, związane np. z symulacjami zjawisk odpowiedzialnych za reakcje che-miczne, pójdą na marne z powodu przypadkowego błędu pojedynczej komórki pamięci. Co więcej, pamięci typu ECC zapewniają też znacznie większą stabilność działania syste-mu i uruchomionych programów, niż zwykłe pamięci wyko-rzystywane w domowo-biurowych komputerach.

Podzespoły graficzne w stacjach roboczych różnią się od stosowanych w zwykłych komputerach

Z punktu widzenia inżynierów i grafików istotnym elementem stacji roboczej, zarówno stacjonarnej, jak i tej mobilnej, jest karta graficzna. Również i w tym wypadku, stosowane rozwiązania graficzne są zupełnie inne od tych spotykanych w zwykłych komputerach. W wydajnych komputerach dla graczy znajdziemy takie karty, jak np. najnowszy NVIDIA GeForce GTX 1080 czy AMD Radeon R9 390X lub też systemy składające się z kilku kart graficznych (nawet czterech), które dzięki techno-logii SLI (NVIDIA) lub CrossFire (AMD) wspólnie znacznie szybciej generują wyświetlany na ekranie obraz. W wypadku stacji roboczych nie montuje się jednak kart z serii GeForce czy Radeon, ale modele z serii NVIDIA Quadro lub AMD FirePro, w tym również w konfiguracjach składających się z kilku kart graficznych.

Czym różnią się zatem profesjonalne karty gra-ficzne, takie jak np. NVIDIA Quadro M6000 czy AMD FirePro™ W9100, od wydajnych modeli znanych z komputerów dla graczy? Przede wszystkim jakością użytych do budowy karty komponentów, trwałością i niezawodnością działania, przystoso-waniem ich oraz ich sterowników do współpracy z profesjonalnymi aplikacjami. Ta ostatnia cecha potwierdzana jest często certyfikatami przyzna-wanymi przez niezależnych producentów oprogra-mowania, w tym firm produkujących systemy CAD.

Za sprawą dużej pojemności zainstalowanej na karcie pamięci graficznej (np. dla modelu Quadro M6000 jest to 24 GB, a dla FirePro W9100 aż 32 GB pamięci GDDR5), profesjonalne modele kart graficznych pozwalają też na jednoczesną, wygod-ną obróbkę grafiki w kilku oknach czy aplikacjach. Typowe, konsumenckie karty graficzne nie zawsze radzą sobie z takim dużym obciążeniem.

W kartach graficznych wykorzystywanych w za-stosowaniach profesjonalnych nie mogą pojawiać się też nawet najdrobniejsze błędy obrazu (np. przy skalowaniu projektów), co nie ma większego znaczenia w przypadku gier. Drobnych, pojawiają-cych się co jakiś czas przypadkowych przekłamań, gracz nie jest w stanie w ogóle dostrzec. Natomiast w przypadku analizy projektu, brak na powiększe-niu zbieżności dwóch linii czy płaszczyzn może w znaczący sposób wpłynąć na ocenę projektu.